در متون دیگر سنسکریت مثل «ماهاباراتا» (Mahabharata)، «ریگ ودا» (Rig Veda) و «رامایانا» (Ramayana) شرحی از اندازهی «ویمانا» هم وجود دارد که عرض آن را ۳۰ متر ذکر میکند؛ که اغلب مجهز به قابلیتهای هواپیماهای مدرن بوده است. یک «ویمانا» پرتویی از نور ایجاد میکند که وقتی روی هدف تمرکز میکند، با قدرت خود آن را از پای در میآورد.
دیوید چیلدرس: چیزی شبیه «باک راجرز» (Buck Rogers) در فیلم «فلش گوردن» (Flash Gordon) در دههی ۳۰. آنها شبیه دنیایی بسیار علمی تخیلی هستند. مردمی که در کشتی هوایی به نام «ویمانا» در پروازند یکدیگر را منفجر میکنند و جنگ هوایی دارند و شهرها را نابود میکنند.
[ مردمی که در کشتی هوایی به نام «ویمانا» در پروازند یکدیگر را منفجر میکنند و جنگ هوایی دارند ]
جورجیو سوکالوس: و عجیبترین مسئله این که، همهی این قصهها در دنیای مدرن هند پذیرفته شده هستند.
مایکل کریمو: من فکر نمیکنم که ما قادر باشیم بگوییم که این تشریحات فقط یک تصور ساده هستند، زیرا با این که آنها در هزاران سال پیش نوشته شدهاند، اما با بسیاری از گزارشات مردم امروز در مشاهدهی «یو.اف.او»ها منطبق هستند.
جیسون مارتل: آیا این دنبالهروهای اساطیر قصهپردازی کردهاند؛ یا اینها حقیقتاً وجود داشتهاند و آنها به بهترین شکل ممکن سعی در تشریح آنها داشتهاند؟ این بیشتر میتواند قابل قبول باشد.
جورجیو سوکالوس: من میتوانم این را به شما قول بدهم که من میتوانم در هند شغلم را از دست بدهم اگر دربارهی بیگانگان باستانی و خدایان کهن حرف بزنم. آنها خواهند گفت: «بسیار خُب، دیگر چه چیزی میخواهی از خودت در آوری؟
وقتی به ادعای آنها دربارهی حضور فضاییها در زمین رجوع میکنیم، نظریهپردازان فضانوردان باستانی دو نوع از شواهد را ارایه دادهاند: شواهدی که شما میتوانید آنها را بخوانید، مثل متون کهن؛ و همچنین شواهدی که شما در واقع میتوانید آنها را ببینید. در میان نمونههای فیزیکی زمانهای دور، تا کنون شمار بسیاری از غارنگارهها و سنگنوشتهها و مجسمههای سنگی در سراسر جهان به دست آمده است.
جورج نوری: شما میدانید که در یک تصویر هزاران حرف نهفته است. قطعاً این طور است. وقتی شما تصویر مجسمی را مثلاً در غاری در ایتالیا میبینید که دو فضانورد را با کلاههای فضانوردی آنها نشان میدهد، این دیگر چه معنای واضحتر دیگری میتواند داشته باشد؟
[ غارنگارهی دو فضانورد با کلاههای فضانوردی ]
هر یک از این مثالهای منحصر به فرد تصویری یا تجسمی، شرح نقشی است پوشیده در آرایشی غریب از زمانهای دور که اشاره بر پوششی غیرمعمول بر روی سر دارد. اما آیا اینها میتوانند معرف فضانوردان غیرزمینی بوده باشند؟ بازدیدکنندگانی از جهانی دیگر که هزاران سال پیش از این به زمین قدم گذاشتند؟
جورجیو سوکالوس: در همهی نقاط دنیا مجسمههای سنگی و غیرسنگی و نقاشیها و نمونههایی از موجودات فضایی متعددی یافت میشود. حتی همینجا در ایالات متحده در «گرند کنیون» ایالت یوتا، خطوط تصویری از موجوداتی بسیار عجیب و غریب که آنتنهایی روی سر آنها دیده میشود، داریم. کلاهخود دارند و در آنسوی دیگر زمین، به طور مثال در «کیمبرلی» استرالیا، دقیقاً همان نمونه موجودات کلاهخوددار را میبینیم، با یک حلقهی نور به دور سرشان. و حالا سؤالی که مطرح میشود این است که: پیشینیان ما چه دیدهاند که آنها را برانگیخته تا حتماً آنها را بر دیوار غارها نقش کنند؟
[ خطوط تصویری در «گرند کنیون» در ایالت یوتا ]
[ خطوط تصویری در «کیمبرلی» استرالیا ]
در شهر گواتمالا واقع در قارهای دیگر نیز مجسمههای سنگی داریم که به نظر یادبودی ترسناک و وهمآور از یک فضانورد مدرن می رسد. یعنی این موجود کلاهخود بر سر دارد و لولههایی از میکروفون متصل به آن و دکمههایی روی سینه شبیه به دکمههای کنترل یا کپسولهای تنفس. آخر این چگونه در ۱۵۰۰ سال پیش ممکن بوده است؟
[ مجسمه سنگی در گواتمالا متعلق به ۱۵۰۰ سال پیش ]
و در کلمبیا، هزاران وسیلهی دستساز از گورها به دست آمده که شبیه هواپیماهای امروزی است. بالهای ثابت و بدنهی هواپیما را دارند. دارای دم بالا برندهی هواپیما هستند که طبیعتی ذاتی ندارد و مصنوعی است. اما برای دنیای هوایی مدرن امروز کاملاً معمولی است. آیا پیشنیان ما چیز مشابهی را در هوا دیدهاند که پرواز میکرده؟ مطمئناً این طور بوده است.
[ مصنوعات به دست آمده در کلمبیا با طرح و مشخصات هواپیما ]
[ مصنوعات به دست آمده در کلمبیا با طرح و مشخصات هواپیما ]
یک مصنوع برانگیزانندهی دیگر نیز یافت شده که اکنون در موزهی استانبول قرار دارد. شما میتوانید در آن مرد بیسری را ببینید که در وسیلهای شبیه به وسیلهی نقلیهی فضایی نشسته است. دستهای او را میبینید. لولههایی را میبینید که به دستگاهی وصل هستند. یک دست لباس فضانوردی بر تن دارد. پاهای او در آن وسیله جمع شده است. حتی برای یک چشم غیرحرفهای هم این تصویر کاملاً مربوط به فضا است و به نظر میرسد از فضا آمده است.
[ مصنوع موجود در موزهی استانبول ]
جورج نوری: این مردم شاهد چیزی بودهاند. چیزی به آنها گفته شده است و آنها تلاش کردهاند آن را به تصویر بکشند. به بهترین شیوهی تکنیکی که در آن زمان داشتهاند. که با وسایل ساده و کار سادهی دست بوده است.
مایکل کریمو: بسیاری از تمدنهای کهن در حجمی وسیع از زمان و مکان از هم دور بودهاند. آنها در ارتباط با هم نبودهاند، اما هنوز هم بیانگر تشابهاتی یکسانند. من فکر میکنم دلیلش این باشد که همهی آنها این چیزها را تجربه کردهاند، و همه بر این باور بودهاند که ما بخشی از سلسله مراتب کیهانی هستیم. بنا بر این من فکر میکنم که حالا ما به آسانی میتوانیم توضیحی برای بسیاری از چیزها داشته باشیم.
اما برای «اریک ون دانیکن» و طرفداران نظریه فضانوردان باستانی، احتمالاً شگفتآورترین دستاورد میتواند همان باشد که در مکزیکو به دست آمد. منطقهی باستانی «پالنکو» (Palenque) متعلق به «مایا»ها (Maya) قبل از آن که توسط انفجارهای اسپانیاییها دچار تخریب شود، برای قرنها متروک مانده بود. در هرم بزرگ «پالنکو» و در انتهای یک قبر مخفی در زیر یکی از معابد قدیمی، تابوت آهکی ۷ تُنی از هفتمین قانونگذار «پالنکو»، «پاکال بزرگ» (Pacal the Great) آرمیده است.
[ هرم بزرگ پالنکو؛ مقبرهی لرد پاکال ]
دیوید چیلدرس: «لرد پاکال» (Lord Pacal) دقیقاً در «پلانکو» مرده است. او رهبر افسانهای «مایا»ها است که بسیار غول پیکر بوده. در واقع ۲ تا ۲.۵ متر قد داشته است. و آنها هرم بزرگ «پالنکو» را روی قبر او ساختهاند. «مایا»ها او را کاملاً به عنوان خدا میپرستیدند.
قبر آهکی «شاه پاکال» بدون هیچ تزیینات اضافهای در اینجا یک مثال بسیار معروف از هنر کلاسیک «مایا»ها است. باور تصویری حاکی از آن است که «پاکال» به دنیای زیرزمینی «مایا»ها نزول کرده است. اما نظریهپردازان فضانوردان باستانی، حکاکیهای سنگ قبر او را به شکل دیگری تفسیر کردهاند.
اریک ون دانیکن: بر روی این قلمکاریهای باورنکردنی، مردی را میبینید که در نوعی کپسول نشسته است، و نوعی ماسک روی صورت و بینی خود دارد. و در دست بالایی او یک کنترل دستی وجود دارد. در دست پایینی، دستهای را میچرخاند. پاشنهی پای چپ او روی چیزی شبیه به پدال است. و بیرون کپسول، شعلههایی به هم متصل را میبینید. این واقعاً باور نکردنی است. این کاملاً اثبات وجود موجودات فضایی است.
جیسون مارتل: اگر شما به فضانوردان وقتی که در راکت و شاتل فضایی هستند دقت کنید و به اتصالات آنها توجه کنید، شباهتها را میبینید. اول باید این سؤال را از خود بپرسید که آیا این یک هنر دستی است که به شکلی سمبلیک چیزی را توضیح میدهد؟ یا آنها سعی کردهاند آنچه را که در زمان خود متوجه شدهاند، تجسم ببخشند؟ کدامیک درست است؟
دیوید چیلدرس: آیا «لرد پاکال» فقط یک شاه «مایا»یی بوده که همه دوستش داشتهاند؟ آیا او مسافری از نقاطی دوردست بوده است؟ یا این که آیا اصلاً این امکان هست که موجودی فضایی از کرهای دیگر بوده باشد؟
با این که بیشتر دانشمندان و باستانشناسان اعتباری برای تفاسیر «ون دانیکن» از حکاکیهای «پالنکو» قائل نیستند، اما بازدیدکنندههای هرم «پالنکو»، قصههای خود را همچنان نقل میکنند و سوغات منطقه را به پشتیبانی از این ادعا به دیگران ارایه میکنند.
[ طرحی از سنگ قبر لرد پاکال بر روی قالیچهای که به عنوان سوغات منطقه عرضه میشود. در این طرح که تفکیک بهتری دارد شما به خوبی پاکال را میبینید که کنترلهایی را در دست دارد و پدالها و موتور و آتش پشت راکت، کابین و لوله اکسیژن جلوی صورت او به وضوح مشخص است. و مشخص است که در حال به حرکت در آوردن یک راکت است. ]
دیوید چیلدرس: اغلب باستانشناسان تایید میکنند که این حکاکی، «لرد پاکال» را در سفری به زیر زمین نشان میدهد. او به زیر زمین میرود به جای این که به فضا برود. هر دو، تئوریهای جالبی هستند!
در سالهای اخیر، قبر «پاکال» به روی توریستها و بازدیدکنندههای روزانهی آن بسته بوده است. گر چه این سنگ قبر خارج از دسترس است، اما نظریهپردازان فضانوردان باستانی هنوز هم میتوانند شواهد حکاکیهای بسیاری را روی دیوارهای «پالنکو» پیدا کنند.
دیوید چیلدرس: این حکاکیها بسیار شبیه به آنچه که در آرامگاه «لرد پاکال» وجود دارد هست. روی دست چپ این اثر، یک وسیلهی عجیب روی مچ او وجود دارد. و چیزهایی شبیه به اگزوز راکت و خطوطی که از آن بیرون آمده است.
[ حکاکی مشابه دیگری بر روی دیوارهای پالنکو ]
اما «لرد پاکال» نمیتوانسته تنها بیگانهای بوده باشد که روزی در خرابههای «پالنکو» قدم نهاده است.
دیوید چیلدرس: «مایا»ها تقویم پیشرفتهای داشتهاند؛ و همچنین سیستم ریاضیات. چرا آنها این همه به ستارهها وابسته بودهاند؟ یکی از پیشرفتهترین تمدنهای باستانی که در ۵۰۰ سال پس از میلاد ناگهان ناپدید شدهاند و ما نمیدانیم کجا رفتهاند. تنها یک توضیح باقی میماند، و آن این که، «مایا»ها همه موجودات فضایی بودهاند و همگی کاملا ًزمین را ترک کردهاند.
[ نمای دیگری از هرم بزرگ پالنکو؛ مقبرهی لرد پاکال ]
اما غارنوشتهها و حکاکیهای سنگی تنها مثالهای تصویریای هستند که نظریهپردازان تئوری «بیگانگان باستانی» را شیفتهی خود کردهاند؟ در ۱۹۲۹ مورخین نقشهای را کشف کردند که بر روی پوست آهو نقش شده بود. قدمت این نقشه به شانزده قرن پیش ترکیه برمیگردد که توسط «پیری رییس» (Piri Reis) نقش شده است. اما در تضاد این نقشه با نقشههای دیگر در آن زمان، این نقشه خشکیهایی را ترسیم کرده است که هنوز کشف نشده بودند.
مایکل کریمو: این نقشه سواحلی از «آنتارتیکا» را نشان میدهد که امروز زیر یخ مدفون است. این در واقع بسیار هیجانانگیز است، چرا که نشان میدهد نقشه در زمانی طرح شده که «آنتارتیکا» زیر یخ نبوده است؛ که به میلیونها سال پیش برمیگردد.
این نقشه همچنین سواحل دقیق اروپا و شمال آفریقا را نیز نشان میدهد. اما آیا تصویری از شمال «آنتارتیکا» است که نظریهپردازان «بیگانگان باستانی» را به شدت متحیر کرده است؟ زیرا این منطقه تا ۳۰۰ سال پس از آن هم هنوز کشف نشده بود.
جیسون مارتل: اگر به خاطر داشته باشید که «آنتارتیکا» با حداقل ۱.۵ کیلومتر ارتفاع یخ پوشیده شده است؛ ما تا سال ۱۹۵۸ رادارهای هوشمند نداشتیم، بنابراین برای نقشهای که در ۱۵۳۱ موجود بوده باشد و این مکانسنجی را ارایه داده، بسیار جالب توجه است.
وقتی نقشهبرداران نقشهی «پیری رییس» را بررسی کردند، که نقشهای فوق مدرن در همهی جهان بود، بسیار شگفتزده شدند از این که این نقشهی قدیمی به شکلی کاملاً دقیق با همهی دقیقههای جزیی مطابقت میکرد. اما چگونه ممکن است که طراحان اولیهی یک نقشهی قدیمی توانسته باشند محل دقیق کوهها و رودخانههایی را که هنوز کشف نشده بودند، ثبت کنند؟
[ نقشه پیری رییس ]
[ تطابق نقشه پیری رییس با نقشه فعلی در دو تصویر بالا ]
جیسون مارتل: آیا کسی را میشناسید که در سال ۱۵۳۱ قادر به پرواز بر فراز زمین بوده باشد؟ آن هم در ارتفاعی که بتواند از آن ارتفاع نقشهی زمینشناسی تهیه کند؟ از آن گذشته، آنها چگونه میتوانستهاند زیر یخ را دیده باشند؟
دیوید چیلدرس: نقشهی آنها بسیار دقیق بود. ما میدانیم که آنها به «آنتارتیکا» نرفتهاند تا آن را بررسی کنند؛ با این حال توانستهاند نقشهی آن را بکشند.
اما اگر بیگانگان باستانی صاحب تکنولوژی سفرهای فرازمینی بودهاند، تنها شاهد سفر آنها در قالب چند حکاکی و یک نقشهی اسرارآمیز است؟ آیا نباید نشانههایی از یک تکنولوژی پیشرفتهتر یافت شده باشد؟ نشانههایی که بزرگتر از آن بوده باشند که بتوان از آنها چشم پوشید؟
جورج نوری: اگر شما بخواهید به من بگویید که مردم در آن دورهی زمانی این کار را با دست انجام دادهاند، من باور نمیکنم.
وقتی صحبت از شواهدی مبنی بر وجود بیگانگان باستانی میشود، «اریک ون دانیکن» پشت هر سنگی را جستجو میکند.
اریک ون دانیکن: من بیش از ۴۰ سال اطلاعات جمعآوری کردهام. دو نوع مدرک دال بر ادعای من وجود دارد. یکی از آنها ادبیات است، که میتوانسته باستانشناسانه و یا اسطورهشناسانه بوده باشد. مدرک دیگر، موضوعات عملی هستند؛ مثلاً اهرام متصف به خدایان هستند. خدایانی که یک بار از آسمان به زمین ما نازل شدهاند.
بدون کوچکترین کمک بین سیارهای، به چه شکل دیگری مصریهای باستان میتوانستهاند یاد گرفته باشند که قریب به دو و نیم میلیون سنگ و بلوکهای گرانیتی که اهرام مصر با آنها ساخته شدهاند، کنار هم چیده باشند؟ بشر ماقبل تاریخ چگونه میتوانسته است سنگهای عظیمالجثهی «استونهنج» را بلند کند؟ چگونه بناسازان باستانی در «کوزکو» (Cusco) توانستهاند سنگهایی را این همه در قالبهای چسبیده به هم بسازند که حتی یک تیغ هم در جدار بین آنها وارد نشود؟
[ چگونه سازندگان کوزکو توانستهاند سنگهایی در چنین قالبهایی بسازند؟ ]
دیوید چیلدرس: طی سفر به دور دنیا و سعی در گذاشتن تکههای پازل دنیای باستان در کنار هم؛ آن قدر نیست که بتوان مقدار قابل توجی از بلوکهای غولپیکر سنگی و چیده شدهی گرانیتی یا بلوکهای بازالتی و در بسیاری از موارد گاهی با وزن هزاران تُن را به چنگ آورد. این بناهای به اندازهی ماشینهای راهآهن که شما آنها را در پرو و بولیویا و مکزیکو و مصر باستان میتوانید بیابید؛ از خود میپرسید چرا؟ و چگونه؟ مردم باستان میتوانستهاند این بلوکهای بزرگ به اندازه ماشینهای راهآهن را کشیده باشند و آنها را آن بالا کنار هم در این بناهای عظیم چیده باشند؟
احتمالاً آشناترین و اسرارآمیزترین بناسازی خرسنگی در کل دنیا، هرم بزرگ «جیزه» (Giza) است. قدیمیترین و بزرگترین هرم از اهرام ثلاثهی مصر. این معجزهی مهندسی، طبق برآوردها، طی بیست سال ساخته شده است. در حدود ۲۵۶۰ سال پیش از میلاد مسیح. اما برای نظریهپردازان بیگانگان باستانی این اعداد و ارقام به حساب نمیآیند.
جورجیو سوکالوس: اهرام ثلاثه نمیتوانسته طی ۲۲ سال ساخته شده باشد. چرا که بر اساس منطق معماری، ما باید هر سنگ را ظرف ۹ ثانیه بریده، حمل کرده و در جای خود مستقر کرده باشیم. بودهاند مهندسان مدرنی که قدم جلو نهاده و گفتهاند که ما نمیتوانیم چنین بنایی را در ۲۲ سال به اتمام برسانیم.
جورج نوری: تعداد بیشماری از تئوریهای متفاوت دربارهی چگونگی ساخت هرم بزرگ «جیزه» وجود دارد. تئوریهایی بسیار زیاد، که شما تنها با شنیدن آنها میتوانید برگردید و سرتان را تکان دهید. که از آن جمله است: «موجودات فضایی که بلوکها را با یک سیستم صوتی ضدجاذبه جابجا میکردهاند. یا هزاران کارگر طنابهایی طویل را میکشیدهاند و یک سطح شیبدار که حداقل دو مایل طول داشته باشد تا بتوان به جایی که امروز است رسیده باشد! همهی آنچه که من میدانم این است که این سنگها بسیار تراز هستند و مهندسی آن چنان تحسینبرانگیز است که حتی مردم مدرن امروز نیز با تکنولوژی پیشرفتهی خود نمیتوانند این همه خوب عمل کنند. برای مثال چگونه در درون مقبرهی هرم توانستهاند محوطههای گرانیتی و مرمریای ایجاد کرده باشند که این همه درجه یک و تمیز بوده باشد؟ میخواهید به من بگویید که مردم آن زمان اینها را با دست خالی به انجام رساندهاند؟ من باور نمیکنم.
اندازه و وزن غیر قابل حساب سنگها را که ضرب در تعداد آنها کنید، یک چیز کاملاً روشن میشود؛ طرح ساختمانی اهرام ثلاثه یکی از برترین عجایب مرموز و اسرارآمیز در همهی تاریخ مهندسی دنیا است.
جیسون مارتل: من نمیخواهم نبوغ انسان را منکر شوم، چرا که میدانیم ما توانایی خلق این گونه چیزها را در دورهای طولانی داریم. اما دانش ساخت بناهایی مثل اینها باید قطعاً با یک دخالت دیگری صورت گرفته باشد؛ یا با یک نوع دیگری از علم و دانش که به بشر آن زمان بخشیده شده که به دیگران بگوید که این نمیتوانسته است تنها کار خودشان بوده باشد.
اریک ون دانیکن: در مصر یک رسم قدیمی پابرجاست که میگوید: اهرام ثلاثه به دست فرعونی به نام «ساوریت» (Souritt) طراحی شده. و گفته شده است که «ساوریت» همان است که در جامعهی عبری «اینوک / خنوخ» نامیده میشود. در روایات کهن «اینوک» یک پیامبر بوده است. کتابهایی دربارهی «اینوک» وجود دارد که به نام کتب کاذبه معروف هستند. شما در «اینوک» رابطهای با موجودات فضایی پیدا میکنید. او صراحتا میگوید: «من این موجودات را ملاقات کردم.» اکنون ما نوشتههای کتب «اینوک» را در دست داریم و او فرمان ساخت سازهای را داده است که در طی هزاران سال آتی ویران شدنی نباشد.
جورجیو سوکالوس: در متون کهن مصری گفته شده است که اهرام ثلاثه به دست انسان ساخته شده است، اما به کمک نگاهبانان آسمانی. یعنی همان «خدایان». و ما اکنون دلایلی داریم که اهرام به دست انسان ساخته شده، اما با همکاری تکنولوژی موجودات فضایی.
به عنوان یکی از هفتمین عجایب هفتگانهی جهان، اهرام ثلاثه نه تنها باقی مانده از معماهای باستانشناسی است، بلکه یک اعجوبهی جغرافیایی نیز محسوب میشود. در سال ۱۸۷۷ نویسنده و متخصص الهیات «جوزف سایس» (Joseph Seiss) اعلام کرد که اهرام ثلاثه بر روی بلندترین نقطهی خط استوا و نصفالنهار زمین قرار گرفته است؛ مرکزیترین نطقه در کل کره زمین. همچنین هر یک از چهار وجه هرمها، کاملاً با چهار نقطهی قطبنما همراستا است. این گونه ابزار تا هزاران سال پس از آن هم هنوز اختراع نشده بود. اما این تصادفات تنها دربارهی اهرام ثلاثه وجود ندارد. یک سازهی بسیار شبیه به اهرام مصر هم، تقریباً در آن سوی دیگر کرهی زمین وجود دارد.
دیوید چیلدرس: هرمهایی در جزایر پاسیفیک و در هندوستان و نیز در مکزیکو وجود دارند. بنابراین میبینیم که این در همه جای دنیا تکرار شده است. باستانشناسان تا کنون نتوانستهاند بفهمند که چرا این فرهنگهای مشابه، با اقیانوسی بیکران از هم جدا ماندهاند. اما با یک طرح و شیوههایی بسیار شبیه به هم ساخته شدهاند.
[ هرم در جزایر پاسیفیک ]
[ هرم در هندوستان ]
[ هرم در مکزیکو ]
در مرکز مکزیکو، شهری ایستاده بر تاریخی ۲۰۰۰ ساله وجود دارد. نام این شهر «تیوتیهوکان» (Teotihuacán) است، که معنای دقیق آن «شهر خدایان» است. «هرم خورشید» (Pyramid of the Sun) در مرکز این شهر قرار دارد. محیط این هرم، به شکلی باور نکردنی به طور مجازی کاملاً به اندازهی «هرم جیزه» است. آیا این یک طراحی تصادفی است؟ یا این که هر دو الهام گرفته از طراحانی مشابه بودهاند؟
[ برابری هرم جیزه در مصر و هرم خورشید در مکزیکو ]
جورج نوری: چند تئوری در این باره وجود دارد. یکی این که شاید همه به یک شکل توسط موجودات فضایی آموزش داده شدهاند. دوم، مسافرانی که در زمانهای باستان در همین سیاره در سفر بودهاند، که در هزاران سال پیش از یک منطقه به منطقهای دیگر در تردد بودهاند. و برخی شکاکان هم هستند که میگویند این بهترین اثر باستانی است که تا کنون ساخته شده. یعنی آنها همین طوری فقط میدانستهاند؟! بسیار بعید به نظر میرسد.
[ هرم خورشید در تیوتیهوکان مکزیکو ]
دیوید چیلدرس: در «تیوتیهوکان» ما هرم غولپیکر «خورشید» و نیز هرم غولپیکر «ماه» را داریم. بر اساس افسانههای مربوطه، این هرمها توسط خدایانی غولپیکر و در نقطه پایانی زمان یک ویرانی جهانی ساخته شدهاند. تمدنهایی مثل «آزتک»ها (Aztec)، «مایا»ها، «هوپی»ها (Hopi) و سرخپوستان شمال آریزونا، بر این باورند که زمین بیش از این چهار بار ویران شده است. یک بار به وسیلهی یخ، یک بار با آتش، یک بار با آب. و هر بار دوباره ساخته شده است. و «تیوتیهوکان» ظاهراً در ابتدای یکی از این دورانها ساخته شده است.
جورج نوری: شاید این سؤال برایتان پیش بیاید که چرا باید این بناهای عظیم ساخته میشده است؟ و به چه منظوری؟ مثلاً در مصر ممکن است خودپرستی بینهایت فرعون موجد این بنا بوده است و آنها میخواستهاند خود را ثبت کنند؟ به این ترتیب آنها چنین موزهی عظیمی را برای خود ساختند؟ یا این که این امکان هم هست که این مردم کهن میخواستهاند چیزی برای ما به جای گذاشته باشند.
جورجیو سوکالوس: این مطلب در متون کهن مصری ثبت شده است که چرا اهرام مصر ساخته شدهاند؟ آیا برای نگهبانی از دانش بوده است؟ سیصد کتاب که به نام «دانش کیهانی» معروفند توسط نگاهبانان آسمانی دیکته شدهاند.
البته اهرام تنها بناهای کهنی هستند که همچنان دانشمندان را گیج و سردرگم میکنند، اما صدها نمونه از آنها در سراسر دنیا وجود دارد که در هر گوشه از دنیا قابل مشاهده هستند. در جزیرهای در اقیانوس پاسیفیک، آرمیده بر متروکهترین نقطه در جهان، «جزیره ایستر» (Easter Island) قرار دارد. در آنجا بالغ بر ۸۰۰ نگهبان سنگی به نام «موآی» (Moai) ایستاده و نظارهگر خط افق هستند. اما آیا آنها نتیجهی دست ساختههای بومی هستند؟ یا چهرههایی وهمآور از بازدیدکنندگانی بیگانه در هزاران سال پیش بودهاند؟
[ نگهبانان سنگی موآی در جزیره ایستر ]
دیوید چیلدرس: حال آنها به هر دلیلی که ایجاد شدهاند، اما ساخته شدهاند تا هزاران سال باقی بمانند. آنها از بلوکهای سنگی ساخته شدهاند که دهها تن وزن دارند. نه تنها مردم اینجا این بناهای عظیم خرسنگی را ساختهاند، بلکه مسئله این است که در همه جای دنیا همین ماجرا تکرار شده است. اما هنوز این نکته وجود دارد که فقط انسانهای اولیه چنین بناهایی را بر پا کردهاند؛ بدون ثبت هیچ دلیلی برای آن.
دکتر مایکل دنین: یکی از چیزهایی که مورد توجه ما دربارهی این که این فرهنگها چه هدفی را دنبال میکردهاند، این است که آیا آنها میتوانستهاند آن را ثبت کنند یا نه. ما روی شواهدی که نشان میدهد آنها را ثبت کردهاند، از این که آنها چگونه به انجامش رساندهاند حساب میکنیم. در مصر ما نقشها و نوشتههای بسیار بیشتری داریم که زمانی را که آنها اهرام را میساختهاند نشان میدهد، و به ما ایدهای دربارهی تکنولوژی میدهد. اما در بررسی چیزی مثل «جزیره ایستر»، ما هیچ سند خطی مبنی بر این که آنها چه میکردهاند نداریم. و گاهی این ما را به دخالتهایی دیگر رهنمون میشود.
سه هزار مایل دورتر، در جمهوری بولیویا، سازههای سنگیای وجود دارند که به شکلی بسیار حیرتانگیز به مجسمههای «جزیره ایستر» شبیه هستند. «تیهوناکو» (Tiahuanaco) در حقیقت بسیار قدیمی است. اما تکنولوژی مدرن را به مبارزه میطلبد. تخمین زده میشود که ۱۷۰۰۰ سال قدمت داشته باشد. شاید قدیمیترین شهر جهان. سنگ نوشتههای «تیهوناکو» به همان شیوه بنا شدهاند. و با همان تأثیر ابهامآمیزی که قوم و خویشان دوردستشان در «جزیره ایستر» بنا شدهاند.
[ سازههای سنگی تیهوناکو که بسیار شبیه مجسمههای جزیره ایستر هستند ]
دکتر آرتور دیمارست: بسیاری از اشیاء در «تیهوناکو» وجود دارد که میتوانید در تمدنهای پیشتر از آن ببینید. در زمانی بسیار پیشتر و در قرون قبل از میلاد در پرو، شما میتوانید اشکال مشابهی را ببینید، پیکرنگاری تصویری مشابه و شما کاملاً قادر به دیدن تبار و پیشینهی آن باشید.
اما وقتی گردشگران به خرابههای «تیهوناکو» نزدیک میشوند، احتمالاً مرموزترین سازهی کهن در بین سایر سازهها، تنها چند صد قدم دورتر بر بستر خود آرمیده است. در حالی که در کمترین محل توجه بازدیدکنندگان واقع شده است. «پوما پونکو» (Puma Punku)، محوطهای از خرابههای سنگی که تصور تئوری بیگانگان باستانی را تحریک کرده و به هیجان میآورد.
جورجیو سوکالوس: از نظر من فوقالعادهترین بخش شواهدی که در دست ماست، در کل پازل فضانوردان باستانی، همین «پوما پونکو» در ارتفاعات بولیویا است. در حالی که اهرام «جیزه» کاری بسیار بینظیر است، اما در مقایسه با «پوما پونکو» تنها یک بازیچه است. منطق در «پوما پونکو» وجود ندارد. چرا که ما بناهای وزین سنگیای را در پیش رو داریم که در سراسر منطقه آرمیدهاند؛ که انگار با نوعی فشار قوی از هم پاشیدهاند.
بلوکهای «پوما پونکو» به دقت بریده شدهاند و در زمان خود به خوبی در هم قفل میشدهاند. درست مثل قطعات به دقت چیده شدهی پازل. اما تقریباً ۱۶ کیلومتر دورتر از نزدیکترین معدن منطقه. چگونه این سنگهای غولپیکری که وزن برخی از آنها به صدها تُن میرسد، به اینجا رسیدهاند؟
[ بلوکهای پوما پونکو با برشهایی کاملاً دقیق و حیرتانگیز ]
[ بازسازی روش چیدمان دقیق و حیرتانگیز بلوکهای پوما پونکو همچون پازل ]
اریک ون دانیکن: ما اینجا دربارهی مکانی صحبت میکنیم که ۴۰۰۰ متر از سطح دریا بالاتر است. این یعنی هیچ درختی در این ارتفاع وجود ندارد که بتوان از آن برای غلطاندن سنگ استفاده کرد. به جز علفها و بوتههایی کوتاه، هیچ چیز در اینجا نمیروید.
جورجیو سوکالوس: من تا کنون در مقابل بسیاری از بناها ایستادهام. اما «پوما پونکو» در رأس همهی آنها است. چون آنچه که ما در آنجا یافتیم اصلاً قابل قبول نیست. به هیچ وجه قابل دسترسی نیست. و این سؤال را پیش میآورد که چگونه ساخته شده است و به چه منظوری؟ اغلب باستانشناسان میگویند «پوما پونکو» توسط بومیان «آیمارا» (Aymara) ساخته شده است. و ما همه متفقالقول هستیم که برای ساختن چیزی مثل «پوما پونکو»، شما باید نوشتن بدانید. باید با نقشهی ساختمانی آشنا باشید. شما نیازمند طرح و نقشه و محاسبه هستید. تا قطعهها به هم بخورند و به شکلی کامل به هم چفت شوند. اما یک چیز هست که همهی باستانشناسان دربارهی آن همعقیده هستند. و آن این که، «آیمارا»ها اصلاً نوشتن نمیدانستهاند. پس این چگونه ممکن است که آنها، بدون هیچ نقشهای، قادر به ساختن همهی این بناها بوده باشند؟
دیوید چیلدرس: که این واقعاً حیرتآور است. و این که چرا نظریهپردازان فضانوردان باستانی در «پوما پونکو» و «تیهوناکو» غرق شدهاند، به خاطر کیفیت بنای سنگی است. و نیز به دلیل بزرگی و اندازهی سنگهای آن. این بسیار غیر قابل باور و عالی است که ما حتی شواهدی مبنی بر استفاده از ماشینآلات هم داریم. آنها از ابزار ماشینی استفاده میکردهاند تا این سنگها را برش بزنند.
اریک ون دانیکن: یکی از بلوکهای سنگی ۸۰۰ تُن وزن دارد و به خوبی صیقل داده شده است. در اینجا سنگهایی غولپیکر با حفرههایی در آنها وجود دارد که قطری بیش از چند میلیمتر ندارند. که قطعاً نمیتوانستهاند با اسکنههای سنگی عصر حجر ایجاد شده باشند. اینها با اسکنهی سنگی آن زمان ایجاد نشده است؛ پس حتماً یک تکنولوژی دیگری راهگشای آن بوده است.
خطوطی که در داخل صخرهها حک شدهاند کاملاً راست هستند، و به شکل شگفتآوری، از ابتدا تا انتها عمقی یکسان دارند.
[ یکی از بلوکهای سنگی ۸۰۰ تن وزن دارد و به خوبی صیقل داده شده است ]
[ حفرههایی در آنها وجود دارد که قطری بیش از چند میلیمتر ندارند ]
[ خطوطی که در داخل صخرهها حک شدهاند کاملاً راست هستند ]
جورجیو سوکالوس: درست مثل این که ساختمانسازهای پیشرفته بر روی آنها کار کرده باشند. چون همه چیز به دقت اندازهگیری شده است. همه چیز در حد عالی است. شما متعجب بر جای میمانید که این چگونه ممکن است؟ یکی از عجیبترین پدیدهها در این مکان آن است که سنگهایی که در این منطقه به کار رفتهاند، سنگهای شنی گرانیت و دیورایت هستند. تنها سنگی که سختتر از دیورایت است، الماس است. پس تنها راهی که میتوانسته این بنا را به انجام برساند این بوده است که ابزار آنها متهای الماسه داشته باشد.
اریک ون دانیکن: متخصصین آمریکایی که با وسایل اندازهگیری کامپیوتری به این منطقه رفتند، کاملاً شوکه شدند. در گزارش خود آوردهاند که: این غیر ممکن است که بتوان «پوما پونکو» را دوبارهسازی کرد. این کاملاً غیرممکن است.
اما آنچه واقعاً باور نکردنیست این است که مردم عهد عتیق توانسته باشند به این دقت سنگها را تراش داده باشند؛ یا توانسته باشند چنین بنای غیر قابل باوری ساخته باشند.
دکتر تاد دیزوتل: اگر فضانوردان دوران پیشین بودهاند که به آنها تکنیک ساخت این بنا را آموختهاند، چرا ما در این آثار هیچ بنای پیشرفتهای مثل بناها و آسمانخراشهای امروزی نمیبینیم؟ چرا همه چیز شبیه هرم است؟ تکنیکهای برش سنگ بارها و بارها تغییر کردهاند و به طور مستقل در سراسر دنیا قابل استفادهاند. اگر شما خود را به جای شاهی «خداگونه» بگذارید و بخواهید بنایی را طراحی کنید که قادر به باقی ماندن تا هزاران سال باشد، بهترین راه برای بقای آن این است که آن را از سنگهایی که در هم چفت شوند بسازید. بدون هیچ قالبی، پوسیدگیها و خرابیهای آن نیازمند تعمیر باشد. به همین دلیل هم ما سازههایی بدون قالب در مقابل روی خود داریم. سازههایی سنگی، در همهی نقاط زمین.
[ بهترین راه برای بقای بنا این است که آن را از سنگهایی که در هم چفت شوند بسازید ]
دیوید چیلدرس: در عین حال ما اینجا یک ناهمخوانی داریم. از یک سو مردمی را داریم که باید کاملاً بدوی بوده باشند؛ که آنها احتمالاً تنها یک قدم از عصر پارینهسنگی فراتر نهادهاند؛ و از سوی دیگر، آنها کاری انجام دادهاند که ما حتی همین امروز هم نمیتوانیم انجام بدهیم. به نظر میرسد که ما در این زمینه به شدت به مشکل برمیخوریم. و این بنایی است با بلوکهای سنگی غولپیکر که به خوبی و دقت با بقیهی بلوکهای دیگر به هم چسبیده و همه را در هم قفل میکند.
جورج نوری: مردم عهد باستان در این کرهی خاکی حقیقتاً عجایب زیادی را شاهد بودهاند. اما آن افسانهها بیش از این که تجسمی و یا کار هنری و چیزهایی از این دست بوده باشند، همه ناپدید شدهاند، بنا به دلایلی، همهی آنها فقط دیگر وجود ندارند. اما در پشت سر خود چیزهایی باورنکردنی را بر جای گذاشتهاند که ما امروز در اختیار داریم. که شما را وا میدارد از خود بپرسید؛ آخر چگونه اینها ساخته شدهاند؟ اینها رموزی بسیار شگرف هستند و یکی از چیزهایی که مردم را برای ادامهی جستجو به منظور یافتن پاسخهای خود ترغیب میکند این حقیقت است که اینها کاملاً در دسترس هستند، اما نمیتوان از آنها سر در آورد.
ادامه دارد…
این مقاله در ۳ قسمت تهیه شده است: | قسمت اول | قسمت دوم | قسمت سوم |